EBU NUAYM HİLYETÜ’L-EVLİYÂ’DA SENEDİYLE EBU BERZE EL ESLEMİ’DEN GELEN ŞU RİVÂYETİ NAKLETTİ:
Resulullah s.a.v.buyurdu ki:”Allah’u Teâlâ Ali hakkinda benden öyle bir ahd aldı ki !Ben de,”Ey Rabbim onu bana açıkla’dedim.’
Dinle’buyurdu .’
Dinliyorum ‘dedim.Bunun üzerine buyurdu ki:”hiç şöphe yok Ali hidayet sancağıdır,
evliyâmin imamı ve bana itaat edenin nurudur.O muttakilere gerekli kıldığım kelimedir.Kim onu severse,beni sevmiştir;Kim de ona buğz ederse bana buğz etmiştir.Onu bunula müjdele,”Ali çika geldi ve onu bununla müjdeledim.Dedi ki:”Ey Allah’ın Resulu,ben Allah’ın kuluyum ve onun avucunun uçundeyim.Bana azâp edese,günahım sebebiyledir.Şayet bana müjdelediği şey gerçekleşirse,
vallahi bu benim için daha üstündür.”
Resulullah s.a.v.buyurdu ki:”Allahim,onun kalbini parlat ve imanın bahçesi eyle,”dedim.Allah’u Tebareke ve Teâlâ “onu böyle yaptım”buyurdu.
Allah’u Teâlâ sonra :”muhakkak onu belâya mübtelâ edeceğim,
buyurdu.
