Seyyid Arapçada sade fiilinin masdarlarından biri siyadet-dir bu fiil büyük oldu şerefli oldu’kavmine ve başkalarına seyyid oldu manalarına gelir.Seyyid kelimesine,ulu mihter,sergerde manalarıda verilmiştir çokluk şekli sade ve sâdat’tır.Seyyide;
melik,malik mevlâ köle ve hizmetçileri olan,bir cemaatın mütevelisi,efendi,ağa,bey,ileri gelen,baş,reis server,başkan manaları verilmektedır.Bu umumi manalarından başka,ayni kelime birde HUSUSİ manası ile karşımıza çıkar, seyyid bu manası ile Hz.peygamber(s.a.v.)in neslinden gelenlerin ünvanıdır ve bu ünvanda bir teşrif yani değer ve büyüklük verme kasdı vardır.”Nesebi celili Nebeviye mensup olanlara denilir. Seyyidan Muhammed (S.A.V.)’İN Hz.Ali ile kızı Fatima(R.A.) dan olma iki torunu Hz.Hasan ve Hz.Hüseyin (R.A.) için kullanılır,hadisi şeriflere binaen bilhassa islamın ilk devirlerinde “alievilerle talibilere Seyyid ünvanı verilmiştir,bu tabir sonraları şümullenerek küçüğün büyüğe taziminin ifadesi olmuştur.islam memleketlerinde Hasani ve Hüseynilerin alemidir hicazda emirlik yapan Hasanilere şerif Hz.Hüseyin neslinde olanlarada seyyid denilir biri seyyid ,biri şerif ana babaya sahip olan çocuğa seyyid şerif ünvanı verilir.kadına göre Koca seyyiddir Fatımi Halifeleri Zamanında H.297-556/M.910-1171) Seyyid ünvanı sadece Hz.Hasan ve Hz.Hüseyin evladı (Hasani ve Hüseyniler)’e has kılınmıştır.
Hz.peygamberin (S.A.V.) bir çok isimlerinden biride seyyiddir seyyid’ül halk ,seyyid’i kâinat, seyyid-i Nevi beşer,seyyidü’l-enam ve seyyidü’s -sakaleyn gibi kullanılır.