Kadı iyaz,şifa adlı eserinde özetle şöyle demiştir:Bir kimse,Hz.Peygamberi’mizin zürriyetini devam eden,evlatlarına yani seyyidlerin babalarına sebbedip küfürederse samimi bir pişmanlık alâmeti duymazsa,o’kişinin Katli vaciptır…
“ÖLDÜRÜLMESİ GEREKİR.”
Bu kitabının Peygamber ehl-i beyti hakkında geçen bütün hadislerden anlaşıliyor ki,ehl-i beytin sevgisi müslümanlara vaciptir, onlara buğz edilmesi allah katında çok günah ve ağır bir suçtur,sevgilerinin müslümanlara dinen lazim olduğunu BEYHAKİ ve başkaları da söylemiştir.Zira Beğavi’nin geçen sözlerinden anlaşıldığına göre,ehl-i beytin sevgisi dinin farizelerindendır.
Hatta iman şafii bir şiirinde,bu hususta şöyle demiştir:
Ey Resulullah’ın ehl-i beyti,Allah bize Farz kılmış sevginizi kur’an’da nazil eyledi ki sevgilerinin üzerimize lazım olduğunu açıkça bildirmiştir.
Bezzar “Tevsiku Ure’l iman”adlı eserinde imam el-Havli’den özetle bu konuda şöyle yazmaktadır: Âlimlerin havadları evvela peygambere ( s.a.v.)sonra nutfelerinin ayıklanmış olduğunu bildikleri için zürriyetinden ,
sonra sahabeden olup hayatlarında cennetle müjdelenen on zatın evladına daha sonra diğer sahabelerin evladına karşı sevgilerınden dolayı kalplerinde tam bir meziyet hissederler.Geçmiş zaman da onların babalarını görseydiler onlara baktıkları gözle,bu gün evladına bakarlar.
Ehl-i beytin ahvalini eleştirmemek gerekir.Şayet ehl-i beytten bir kimse,bir bidat veya herhangi bir iyi olmayan hareketinden dolayı fasık olursa,onun şahsi için değil,ancak yaptığı uygunsuz mezkur fiilinden dolayı ona öfkelenmek lazımdır. Zira mezkur kimse ile Peygamber’in (s.a.v.)aralarında babalık cihetinde her ne kadar bir çok vasıta varsada,yine onun cesedi Peygamber’in (s.a.v.)mübarek cesedinde bir parçadır.
Ebu Said “Şerafü’n-Nübüvvet” kitabında ve ibn.Müsenna’nın’da rivayet,ettiklerine göre,Peygamber (s.a.v.),”Ey Fatima:Allah’u Teâlâ gerçekten kızdığın için kızar,razı olduğun için de razı olur buyurdu:Öyle ise onun evladına eziyet eden bir kimse,bu korkulu büyük tehlikeye atılmış olur.Çünkü Hazreti Fatima’yı kendine kızdırmış olur.Onun evladını seven kimse ise,rızasını kazanmış olur.
Âlimler,peygamber’in (s.a.v.)beldesi sakinlerinden bir bidat veya iyi olmayan bir hareket sadır olsa bile;harem-i şerif’inin komşuluğu şerefi dolaysiyla,onlar yinede saygıya laiktir,diye açıkça belirtikleri halde, Peygamber’den (s.a.v.)bir parça olan zürriyetine karşı yapılması gereken saygıya ne diyorsunuz?
Cenab-ı hakk’ın Kur’an-ı kerimde iki yetim çocuk hakkında ,her iki çocuğun babası salih kişi idi.Buyurduğu âyet-i celilenin tefsirınde bahsedilen babaları olmayıp belki bereketi sayesinde çocukların muhafaza edildikleri asıl babaları ile onların arasında yedi veya dokuz ataları vardı,diye rivayet edilmiştir.İşte bunun içindır ki,Cafer es sadık (r.a) halka demişki :”Allah’u Teâlâ,kur’an-ı kerimde bahsettiği salih kulun bereketiyle,her iki yetimi koruduğu gibi siz de peygamber’in (s.a.v.) bizdeki şeref hakını gözetiniz! Muhammed-i (s.a.v.) seven kimse onun zürriyetinin ahvalini araştırmaz.”
KAYNAK:
Es- Savâikul Muhrika fir reddi ‘alâ ehlil bida vez zandakanın yazarı Şahabüddin Ahmed ibn.Hacer Heytemi .
