Hadisler, Hz.Ali’nin tüm sahabeden farklı bir konuma sahip olduğunu, Peygamber (s.a.v.) dışında hiç kimsenin emir komutası altında yer almadığını ve alamayacağını ifade ediyor. Gerçekten de tarihten haberdar olanlar bilirler ki; Allah, Peygamber’inin olmadığı bir yerde Ali bulunuyorsa, emir ve komuta sürekli onda olmuş. Ali’nin olduğu yerde bir başka sahabiye emir ve komuta verilmemiş. Bunun istisnası olacak hiç bir örnek yok İslam tarihinde. Bu karşılık sahâbenin en önde gelenlerinden farz edilen kimseler, sıradan sahâbilerin emir ve komutası altında yer almışlardır.
Allah’ın Resulü (s.a.v.) hicretin 9.yılında bir birlik hazırlayıp Halid bin Velid komutasında Yemen’e sevkediyor. Bir süre sonra Ali bin Ebu Talip komutasında yeni bir orduyu Halid’in arkasında yolluyor. İşte bu ikinci birliği gönderirken Allah’ın Peygamber’inin Ali’ye hitaben “bir araya geldiğinizde emir komuta senin” buyurması bunun apaçık bir delili. Demek ki Allah’ın Resulü (s.a.v.) Ali’nin bir başkasının emri altına girmesine razı değil oysa sahâbenin ileri gelenlerinden Hz.Ebubekir ile Hz.Ömer bile Ebu Ubeyde komutasındaki hubat serriyesinde, Ebu Ubeyde ile Amr bin. Âs komutasındaki Selasil serriyesinde ve Resulullah’ın son günlerinde sevk edilen Üsâme ordusunda yer almışlar. Bir gün Hasen el-Basri’nin Ali hakkında soru soran birisine verdiği şu cevap, bu gerçeği bütün çıplaklığıyla gözler önüne seriyor: “Şu dört hasleti kendisinde toplayan birisi hakkında ne diyebilirim ki?”
Berâe haç emirliği olayında ona itimat edildi. Tebuk gazvesinde çıkarken Allah’ın Resulü’nün onun için ne buyurduğu malum. Eğer Ali’nin Peygamberlik dışında bir başka eksiği olsaydı, o da istisna edilirdi. Peygamber onun hakkında “Segaleyn” hadisini buyurdu. Onun üzerine hiç bir zaman emir tayin edilmedi. Oysa diğer sahâbiler üzerine pek çok emir tayin edildi. İlâhi irâde, hiç şöphesiz bütün bunlarla Allah’ın Resulü’nden sonraki siyasi, idari oluşum için zemin hazırlamaktadır.
