Bir son gibi görünse de aslında bir başlangıçtır inananlar için.
Dünya hayatı bir misafirlik, bir imtihan, bir yolculuktur.
Her doğan, ölüme adım adım yaklaşır. Kimimiz bunu unutarak yaşar, kimimiz her gün hatırlayarak…
Ölüm; fani dünyanın perde arkasına geçmektir.
Ruhu sahibine teslim etmektir. Karanlık değil, Rabb’e kavuşmaktır. Sevdiğini kaybeden için büyük bir özlemdir ama iman eden için buluşma vaktidir.
Çünkü bilir ki,asıl hayat oradadır;
ebedi olan,sonsuz olan…
Bir gün hepimiz toprağın sessizliğine emanet edileceğiz.Geriye yalnızca iyliklerimiz yaptığıımız
hayırlarınız birbirimiz için birbirimizden habersiz yaptığımız dualarımız ve geride bıraktığımız izler kalacak.
Öyleyse,her günümüzü son günümüz gibi yaşamalı;
Her namazımızı son namazmış gibi huşu içinde kılmalı kalplerimizi kin ve nefretten arındırmalı, Rabb’e temiz bir kalple dönmeliyiz.
Çünkü ölüm bir son değil…
Unutma lütfen kardeşim “Dünya bir imtihan yeridir. Ne kazandığınla övün,
ne kaybettiğinle üzül.
Asıl kazanç,
ahiret için hazırladıklarındır.”
