Osmanlı Döneminde
Kılıç Sallayacak Takadı Kalmamış ehlibeyt aşığı ihtiyar yeniçerilerden,ak saçlı dervişlere kadar kimi
Evlâd-ı Resul aşıkları,sırtlarına
bir meşin su kırbası geçirip,ellerinede kalaylı bir tas alarak sokak sokak dolaşarak;
“Sebilullah,Şehidanı deşti Kerbela ervahı için sebil diye bağırarak;
“Âllah yolunda, Kerbela çölünde susuzluktan ölen Şehitlerin ruhları için sebil”diye bağırarak,
İlâhî rıza ve Nebevi vefâ uğruna kurumuş dudaklara can dağıtırlardı.
