Hicretin on yedinci senesinde Müslümanlar Remâ de yağmur duasına çıktı, fakat yağmur yağmadı. Bunun üzerine Hz. Ömer: “Ben yarın, Allah’ın duasını mutlaka kabul edeceği bir kimse ile tekrar yağmur duasına çıkacağım dedi. Ertesi sabah Hz. Abbas’a (R.A.) gitti, kendileri ile beraber yağmur duasına çıkması için rica etti. Hz. Abbas Hz. Ömer’e burada bekle “dedikten sonra, Beni Hâşim’e haber gönderdi. “Temiz elbiselerinizi giyip buraya geliniz” dedi. Ve geldiler, hepsine güzel kokular sürdü. Önde Hz. Abbas, arkasında Hz. İmam Ali iki tarafında Hz. Hüseyin ve Hz Hasan arkalarında Beni Hâşim’in diğer fertleri olmak üzere dışarıya çıktılar. Hz. Abbas Hz. Ömer’e: “Başka hiç kimseyi çağırma” dedi. Yağmur duası yapılacak yere geldiler. Hz. Abbas, Allah’ a hamd-u senadan sonra şöyle dua etmeye başladı: “Bizi halk etmeden önce, bizim ne yapacağımızı bilen Rabbim! Senin bu bilgin, bize rızkımızı ihsan etmene engel olmadı. Ya Rabbi ! Başlangıçta bize nasıl ihsan ve ikram ettiysen, şimdi de, sonra da bize ihsan ve ikram eyle !” Dua biter bitmez, bulutlar üstümüzü kapladı. Yağmur öyle şiddetle yağmaya başladı ki evimize gidinceye kadar sırılsıklam olduk. Hz. Abbas (R A.) Şöyle dedi: “Ben sâki oğlu sâkiyim ve ben beş defa yağmur duasına çıkıp duası kabul olunan zatın oğluyum.”
